24 Eylül 2008 Çarşamba

uzak...

ne kadar yakınsam o kadar uzak,ne kadar uzaksam o kadar yakın;ben en yakın uzaklık ya da en uzak yakınlık oldum hep neyse....o her neyse! neyse...
özledim bi onu özlemezken herkesi özledim ama onu özlemedim hep en yakınken artık ona en uzak yakınlık oldum
değişmicem dedim çünkü onunda benimle değişmesini bekledim
18 yaş sendromu dedi
kendini beğenmişlik dedi
envayi çeşit şey dedi
yuttum
şerefsizim bidaha telefonda ağlarsam
ağlamadımda
en başından hataydı belki
en başında en uzak yakınlıktım ben
en başında dostum olmalı herşeyini anlatmalıydı ama ben hep herkese oldugum gibi en uzak yakınlık olmalıydım ona yada en yakın uzaklık
ama uzak olmalıydım
o herneyse daima uzak olmalıydı, ne kadar yakınsam o kadar uzak kalmalıydım
uzaklığım azaldıkça yakınlığım ağır bastı
yaklaştıkça girdi sınırlarıma
yaşamıma girdi yerleşti oraya
ne kadar uzağım desemde
o kadar yakınım aslında
ne kadar yakın olmaya çalışsada
o kadar uzak gelirken bana yakın davranmaya çalıştım ona
bir mucize bekliyorum şimdi
en yakındaki uzaklıktan bir mucize
en uzaktaki yakına dokunabilicek bi mucize...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bi yorum yapsana sende =)